Ég er að sprengja á mér hausinn með Rentokiller ... en það er allt í lagi. Því það er gott.
Er ekki að nenna að fara í skólann, fylli bara út blað sem segir að ég sé að taka myndir sem ég og er. Ingu datt það snjallræði í hug að ég ætti að reyna að nota tímann og hnoða saman einni sýningu eða svo. Já ég verð að játa að mér datt ekki einu sinni þetta ræði í hug. Ég er alveg ferskur með það ... bara eitthvað lítið. Þá get ég stefnt að einhverju fyrir sumarfríið. Annars allt rólegt, ég er kominn með nýju vélina og er að fikra mig áfram í stafræna heiminum. Er þetta ekki allt að breytast í 1000101010011010101010101000011100111 hvort eð er. Ég er allavega búinn að stinga mér duglega út í og ætla að skíða á toppi öldunnar(ridingontopofthewafe). Já já hérna er ein mynd ... en eitt í lokin.
"Aftur má sjá feita dansandi rassa, gleði og grín eftir móðuharðindin. En geta menn sem horfðu á holdlausa og skelfda menn allt í kringum sig deyja nokkurn tíma gleymt ?"-Þórunn Valdimarsdóttir