Mikið er það þreytandi, þegar að maður sofnar með barninu sínu á kvöldin og að vakna aftur bara seint. Í kvöld lásum við feðgar hluta af Gulleyjunni og eftir það voru sungin ýmis erindi. Þegar ég var búinn að því, biður sonur minn mig um að liggja smá hjá sér á meðan hann sofnar. Ég í mínu sakleysi segi já og áður en ég veit er ég líka sofnaður og vakna aftur kl 23.
Núna er ég búinn að liggja uppí rúmi í tvo og hálfan tíma og er ekki að sofna. þetta gengur svo langt að ég er búinn að sækja fartölvuna mína kveikja á henni og blogga þetta ... nú verð ég að fara að sofa.